Bob Dylan, Cat Stevens en Joni Mitchell ooit leefden in de grotten van Matala, Kreta. Wat is er zo bijzonder aan de mensen en de natuur in dit gebied van Zuid-Kreta, en waarom is het vandaag de dag nog steeds een populaire bestemming voor Kretenzers en bezoekers?
We zijn dankbaar voor de hulp van Donny Lee Duke, een vroegere tijdelijke inwoner van Matala en maker van Harm's End Producties. Donny kampeerde in Matala in het begin van de jaren 2000 en deelt de persoonlijke reis die hem naar Matala bracht, evenals de Kretenzische gastvrijheid die hem daar hielp. Hij schreef ook een boek, dat kan worden gevonden deze link.
Waar is Matala?
Matala is een klein stadje aan de zuidkust van het eiland Kreta en staat vooral bekend om het Matala Beach Festival. Bezoekers komen van over de hele wereld om naar de muziek van het Matala Beach Festival te luisteren en zich te vergapen aan de prachtige straatkunst.
In de jaren 1960 en 1970 was Matala een belangrijk bedevaartsoord voor vredesliefhebbers in Europa. Ze woonden in de grotten en op de omliggende hellingen naast het Matala strand. De focus van de commune was het bevorderen van geluk, vrijheid, gemeenschap en liefde.
De grotten van Matala
Deze grotten werden gebouwd door kolonisten in het neolithicum en werden al in de eerste eeuw gebruikt als Romeinse graftombes. De beroemdste buitenlandse bezoekers van Matala waren Bob Dylan, Cat Stevens en Joni Mitchell. Na een kort verblijf werden de grotbewoners in de jaren zestig door de junta uit het vissersstadje Matala verdreven. Tegenwoordig zijn de grotten afgesloten.
Waarom koos Donny voor Kreta?
"Er is hier magie," was Donny's eerste commentaar. "Dat eiland heeft een dramatische invloed op mijn leven gehad. Het is echt waar de Europese beschaving begon naar mijn gevoel - het is de essentiële natuur, waar de Goden werden geboren."
Hoe kwam Donny in Matala terecht?
"Ik kwam op Kreta aan zonder geld en was op zoek naar een gratis camping. Ik kwam op Kreta aan vanuit Athene. Ik had geen geld, geen bankrekening, geen bezittingen en voorzag in mijn levensonderhoud door te werken bij elke baan die ik kon krijgen. Ik hoopte op Kreta te overwinteren en te schrijven, Nikos Kazantzakis was een grote inspiratie voor me, vooral zijn verslag aan Greco, en ik had ook tijd doorgebracht in de Heilige Landen. Ik ging eerst naar zijn museum, maar kreeg te horen dat ze nog geen verblijfplaats voor schrijvers hadden.".
Mythische Griekse gastvrijheid
Donny's sightseeing op Kreta werd verrijkt door de vrijgevigheid van de lokale Kretenzers.
"Ik was altijd gefascineerd door het verhaal van de Minotaurus, en dus was de volgende plaats waar ik naartoe ging het paleis van Knossos. Het was gesloten. Bij dageraad werd ik wakker en bad, in de hoop toegang te krijgen tot het paleis. Ik stond opverzamelde mijn spullen en ik ging naar het terrein en werd gratis binnengelaten. De man bij de kassa zei dat hij mijn grote glimlach leuk vond.".
Het is niet ongewoon om verhalen te horen van lokale Kretenzers die gastvrijheid tonen aan buitenlanders, vooral als het hun eerste keer is op het eiland.
Reizen naar Matala
"Na een lang bezoek ging ik naar de snelweg, en er stopte een stadsbus en de chauffeur zei dat ik in moest stappen, en ik zei dat ik geen geld had, en hij zei dat ik toch in moest stappen. We gingen in de richting van Heraklion. Hij zette me af waar ik een lift kon krijgen naar het bezoekerscentrum."
"Na een paar minuten stopte er een man op een scooter voor me en vroeg: "Ben je Iers? Je ziet er Iers uit." Ik had lang haar tot over mijn schouders en een lange baard. Ik was 41. Ik zei nee, en hij zei dat het niet uitmaakte omdat ik als Amerikaan waarschijnlijk wat Iers bloed had. Ik vroeg hem naar een plek om te kamperen, en hij zei dat ik naar Matala moest gaan, op de berg. "
"Hij vertelde me over de hippiegrotten, maar zei dat niemand daar nu kon kamperen, maar op de berg, op weg naar Red Beach, was het mogelijk om te kamperen. Toen bracht hij me naar het busstation, gaf me vijf euro voor de lunch, betaalde mijn busbeurs en nam afscheid, en ik was op weg naar Matala, nadat ik nog nooit van de plaats had gehoord."
Hoe het was om te kamperen in Matala
Donny beschrijft zijn kampeertijd in Matala en de relaties die hij opbouwde met de lokale bevolking. "Ik kreeg een baan als klusjesman voor een gepensioneerde Oost-Duitse spion die jarenlang als wetenschapper in Londen woonde. Ik bracht mijn dagen schrijvend door in een bar, de eerste die je tegenkwam zodra je van het strand afkwam, en ik dronk of kocht niets, zat daar gewoon en schreef." Donny was verbaasd dat de lokale bevolking hem dit toestond, zonder dat hij geld bood.
Matala vandaag
Matala is nu een rustig stadje aan zee in het zuiden van Kreta. Het is niet langer mogelijk om in de bergen of in de grotten van Matala te wonen, en het lijkt op veel van de andere schilderachtige Kretenzische dorpjes in de omgeving.
Matala behoudt zijn charme met zijn traditionele taverna's en ongerepte stranden, waarvan sommige met een blauwe vlag. Het is de ideale plek om te zonnen, te ontspannen en romantische avonden te hebben met uitzicht op de zonsondergang. Het meestal rustige stadje wordt druk in de zomer tijdens het festival. Het jaarlijkse Matala Beach Festival vindt plaats in juli 2024.
Het Matala Strandfestival
De Internationale Matala Strandfeest op Kreta vindt dit jaar plaats van 5-7 juli en brengt bezoekers terug naar het hippietijdperk met muziekevenementen, sport en kunstactiviteiten voor kinderen. Het festival is toegankelijk voor mensen van alle leeftijden en duurt drie dagen.
