Οι αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν το κρασί τόσο πολύ που το αναπαριστούσαν σε θρησκευτικές εικόνες και το συμπεριλάμβαναν συχνά στα γραπτά διάσημων Ελλήνων φιλοσόφων.
Μερικοί άνθρωποι σκέφτονται τη Σαντορίνη και τα ελληνικά νησιά όταν τους έρχονται στο μυαλό τα ελληνικά κρασιά. Άλλοι μπορεί να γνωρίζουν μόνο retsina, η ποικιλία με έγχυση πεύκου που παρήχθη μαζικά στα μέσα του 20ου αιώνα. Ωστόσο, Τα κρασιά της Ελλάδας επιστρέφουν. υπάρχει μεγάλη ποικιλομορφία στις αμπελουργικές περιοχές της Ελλάδας, και μεταξύ αυτών των ποικιλιών υπάρχουν κόκκινα κρασιά που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε.
Αγιωργίτικο
Το Αγιωργίτικο είναι ενδημικό στην Πελοπόννησος στη νότια Ελλάδα και το όνομά του κυριολεκτικά σημαίνει "έχει σχέση με τον Άγιο Γεώργιο." Είναι μια κόκκινη ποικιλία με γεύσεις μούρων και μοσχοκάρυδου και πικρά βότανα. Το καλύτερο ταίρι για το Αγιωργίτικο είναι το κόκκινο κρέας, τα μαγειρευτά, το αρνί και τα πλούσια πιάτα ζυμαρικών. Ένα από τα καλύτερα μέρη για να παραγγείλουν Αγιωργίτικο οι Ολλανδοί ομογενείς στην Ελλάδα είναι το pontiki.nl.

Xinomavro
Xinomavro είναι ένα ευγενές κόκκινο σταφύλι που προέρχεται από τη βόρεια Ελλάδα. Το όνομα αποτελείται από 2 λέξεις μαζί - "ξινό" που σημαίνει "όξινο" και "μαύρο", που σημαίνει "μαύρο ". Το σταφύλι συχνά συγκρίνεται με το ιταλικό Nebbiolo και παρασκευάζεται σε ξηρά κόκκινα κρασιά με καλή προσωπικότητα και οξύτητα. Η Νάουσα είναι διάσημη για τα κρασιά Ξινόμαυρο, τα οποία αποκτούν πολυπλοκότητα όταν παλαιώνουν. Το καλύτερο ταίριασμα είναι μαγειρευτά κρέατα και σάλτσες με βάση τη ντομάτα.

Vinsanto
Vinsanto είναι ένα επιδόρπιο κρασί που προέρχεται από Σαντορίνη. Τα σταφύλια που χρησιμοποιούνται στο Vinsanto είναι τα σταφύλια Ασύρτικο και Αϊδάνι. Σημειώστε ότι αυτό το κρασί δεν έχει καμία σχέση με το Win Santo από την Τοσκάνη. Τα σταφύλια πρώτα αποξηραίνονται στον ήλιο πριν ζυμωθούν. Το κρασί στη συνέχεια ωριμάζει σε δρύινα βαρέλια για 2 χρόνια, και το αποτέλεσμα είναι ένα γλυκό και πυκνό κρασί με πλούσια αρώματα. Η γεύση είναι μελωμένη και γεμάτη. Ένα δημοφιλές ζευγάρι είναι η Κοπανιστή.

Μοσχόμαυρο
Το όνομα "Μοσχόμαυρο" είναι σύνθετο από 2 ελληνικές λέξεις. Μόσχος σημαίνει Μοσχάτο και mavro σημαίνει μαύρο. Το σταφύλι μπορεί να γίνει κόκκινο κρασί ή ροζέ. Είναι σπάνιο σε σχέση με άλλα κρασιά στην Ελλάδα και η πατρίδα του είναι οι κεντρικές και βορειοδυτικές περιοχές της Ελλάδας. Το Μοσχόμαυρο είναι ξηρό, φρουτώδες και έχει πολλή γεύση βατόμουρου. Οι καλύτεροι συνδυασμοί είναι ένας μεζές από ελληνικές ελιές και τυριά.

Mavrodaphne
Η Μαυροδάφνη μεταφράζεται ως "μαύρη δάφνη" και καλλιεργείται στην Πελοπόννησο και στην Κεφαλλονιά. Είναι πολύ γλυκιά και έχει υψηλές τανίνες, γι' αυτό και κάποιοι τη συγκρίνουν με ένα κρασί πορτ-μπεμπέ και μπορεί να τη συνδυάσουν με ένα επιδόρπιο. Ταυτόχρονα, για όσους δεν τους αρέσουν τα γλυκά κρασιά, δεν κυκλοφορούν στην αγορά κάποιες ξηρές ποικιλίες Μαυροδάφνης. Ιδανικό ταίριασμα για τα ξηρά κρασιά Μαυροδάφνης είναι το κυνήγι, το αρνί, οι σάλτσες με βάση τη ντομάτα και τα μανιτάρια.

Ψάχνετε για ένα ταχύρρυθμο μάθημα στα ελληνικά κρασιά; Σας προτείνουμε τον Ολλανδό συγγραφέα Frederiek Lommens' "Druiven en droesem, een reis langs Griekse wijngaarden (2011). Το βιβλίο είναι το προσωπικό ταξίδι της συγγραφέως που τη μεταφέρει από τον βορρά, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, στο νότιο νησί της Κρήτης. Πηγαίνει στα πιο μικρά χωριά και στα πιο ψηλά βουνά της Ελλάδας για να δοκιμάσει κρασιά από όλη τη χώρα. Lommens' ταξιδιωτικό blog μοιράζεται όσα έμαθε για το πολιτικό, πολιτιστικό και φυσικό τοπίο της Ελλάδας σε σχέση με τα κρασιά.