Rhodos De geschiedenis gaat terug tot het Neolithicum, in 4.000 B.C. Het is altijd een gewild eiland geweest vanwege de ligging.
De architectuur van Rhodos is dan ook een combinatie van Byzantijnse, Venetiaanse, Renaissance en Ottomaanse stijlen.

Traditionele architectuur
Lokaal werden huizen meestal gemaakt met de materialen die beschikbaar waren op het eiland. De binnenhuisdecoraties waren vaak rijk en er zijn vaak borduursels, doeken en zelfs een speciaal gedeelte van sommige muren dat een "piatelotichos" (bordenwand) wordt genoemd.
De typische landelijke gezinswoning had een enkele kamer met een ingang aan een van de langere zijden. Deze stijl is te vinden in de meeste dorpen van het eiland.
Ridders van Rhodos
Het eiland werd in 1310 veroverd door de Ridders van Rhodos, die de hoofdstad van het eiland in een versterkte stad veranderden door de bouw van de muren. Overblijfselen van deze muren kunnen vandaag de dag nog steeds worden waargenomen. Het Paleis van de Grootmeester, dat in de 14e eeuw werd gebouwd, is een van de meest iconische gebouwen van de ridder.
Als je door de Ridderstraat loopt, zijn de gebouwen gerestaureerd zoals ze er in de middeleeuwen uitzagen. Vroeger waren dit de huizen van de ridders. De Ridderstraat zie je hieronder.

Ottomaanse tijdperk
In 1522 namen de Ottomanen de controle over het eiland over van de Ridders en zouden het gebied 400 jaar lang controleren. Ze bouwden de kerken om tot moskeeën en de grote huizen tot particuliere herenhuizen. Het bekendste gebouw, de Suleiman Moskee, werd gebouwd op de plaats waar vroeger de Kerk van de Apostelen stond en werd gemaakt ter ere van de Sultan in 1522.
Het is kenmerkend voor zijn felroze kleur en zijn minaret is duidelijk aanwezig in de stad.

Italiaanse invloed
Italië bezette de eilanden na 400 jaar Ottomaanse heerschappij en stichtte een kolonie die bekend werd als "De Italiaanse". Eilanden van de Egeïsche Zee."
Buiten de middeleeuwse muren vind je Italiaans gebouwde gebouwen zoals het Nationaal Theater en het stadhuis. Openbare ruimtes zoals deze, en ook bruggen, scholen en sportterreinen, werden tijdens het Italiaanse bewind vaak gebruikt om fascisme en een gevoel van nationaliteit te promoten.
Het doel was om oude monumenten onder de aandacht te brengen en te restaureren van het voormalige Romeinse Rijk om te laten zien dat Italië een internationale grootmacht was. De italianen brachten een groep architecten en archeologen mee die de Italiaanse cultuur kwamen opdringen aan de lokale bevolking en de Griekse taal en cultuur kwamen uitbannen. Orthodoxe religieuze tradities.
Een van deze architecten van het fascistische Italië was Florestano di Fausto. Enkele van zijn werken vandaag in Rhodos zijn het administratieve centrum Foro Italico in de wijk Mandraki en de Italiaanse Club, een wijk exclusief voor Italiaanse officieren.

Kapiteinswoningen
Het dorp van Lindos is ook bekend om zijn zogenaamde "kapiteinshuizen", dat waren huizen van rijke Lindiaanse zeelieden uit de 16e en 17e eeuw. Ze waren vaak versierd met gotische, Byzantijnse of Arabische architecturale kenmerken, en hadden een speciale kamer genaamd de "kapiteinskamer". De binnenplaatsen waren vaak rijk aan bloemen en speciale zwart-witte kiezelmozaïeken. Ze worden "chochlakia" genoemd en lieten soms zien hoeveel schepen de kapitein bezat.
