"Archaïsch Alos, door de ogen van archeologieprofessor Reinders"
Dit is de kop van de plaatselijke krant in Almyros, waar Reinder en Paulien Reinders, een Nederlands echtpaar en klanten van Elxis, al 30 jaar een tweede huis bezitten.
We gingen om de tafel met de Reinders' om hun verhaal "op te graven" en hun inzichten over het beheren van onroerend goed in Griekenland. De Reinders deelden ook hun Elxis - Thuis in Griekenland ervaring.
Gesprek van Mr. Reinders in Alos
In het artikel staat de heer. Reinders centraal - een veteraan-archeoloog en hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Groningen, die al bijna 50 jaar opgravingen doet in het gebied rond Almyros. De lezing vond plaats in een open veld buiten Alos, waar tientallen nieuwsgierige toeschouwers zich verzamelden op de Internationale Dag van de Archeologie. Musea om zijn interpretatie van Hellenistische en Klassieke Alos.
Reinder wordt geflankeerd door de burgemeester en vertegenwoordigers van de lokale Archeologische organisaties, die hielpen vertalen in het Grieks. Later die dag zou Reinder zijn lezingen voortzetten in het amfitheater "Saratsis" van Volos Universiteit, waar hij een presentatie gaf over het oude Alos en de archeologische vondsten van het gebied die relevant zijn voor de prehistorie tot het Ottomaanse tijdperk.
Hoe Reinder en Paulien voor Amaliapolis kozen
Reinder en Paulien zijn een lichtend voorbeeld van een koppel dat erin geslaagd is om te wortelen in Griekenland. De eerste ervaring van de Reinders in Griekenland was ten tijde van de militaire junta in de jaren 1970. "We herinneren ons dat we bij ons eerste bezoek geen warm water hadden." Hun eerste hub was in de buurt van Volos, toen ze werden uitgenodigd om een opgraving te doen in de neolithische site Sesklo en in Goritsa.
Ze waren meteen gecharmeerd van de lokale bevolking en de gastvrijheid. De betaalbare prijzen hielpen ook de deal te verzachten. Het hotel waar ze verbleven kostte €4 per persoon.
Na jaarlijks te zijn teruggekeerd voor opgravingen in de lente en de herfst in Alos, besloten ze een huis te bouwen in Amaliapolis, een stadje met 350 inwoners aan de Pagasetische Golf net ten oosten van de opgravingssite in Alos. Ze zochten een strategische bouwplaats in de buurt van het naburige stadje Almyros, waar ze hun vondsten onderbrachten in een opslagplaats.
Toren van de stadsmuur van Alos
Een huis bouwen in Griekenland
De Reinders riepen de hulp in van de plaatselijke bevolking om het project te plannen. "Het was een proces dat in fasen verliep," vertelde Paulien. "Onze contactpersoon in het dorp vertelde ons dat we eerst het hout moesten kopen, toen andere materialen moesten meenemen, toen een ingenieur moesten inhuren, enzovoort... We wisten niet hoe lang het zou duren of hoeveel het zou kosten.".
Een van de hobbels onderweg was het door aardbevingen goedgekeurde ijzer dat ze moesten kopen toen de voorschriften voor regionaal bouwen halverwege de bouw veranderden.
In 1991 kochten ze het land en in 1993 was het huis klaar.
Ze gebruikten het tot 2011 als een knooppunt voor archeologische studenten, die soms 15-20 studenten tegelijk in hun huis ontvingen. "We zetten er stapelbedden neer en de studenten kwamen uit vele landen in Europa, en zelfs zo ver als Nieuw-Zeeland. Ze kwamen om deel te nemen aan de opgravingen. Ze hadden allemaal verschillende taken in het huis die rouleerden - iemand had altijd dienst om te koken en de afwas te doen," vertelde Paulien ons.
Verbinding met het land en de Griekse bevolking
Reinder vertelde verhalen over de band met de lokale Sarakatsani's, die in de winter in Almyros verbleven en met hun schapen terugkeerden naar de omliggende bergen als het weer warm genoeg was. "Dit zijn mensen met wie we zelfs vandaag de dag nog een band hebben. Onze band is een van de redenen dat we terug blijven komen", vertelde Reinder ons..
Tegenwoordig zijn de stapelbedden verdwenen en komen ze nog steeds elk voor- en najaar. "Tegenwoordig komt onze dochter hier graag in de zomer met haar man uit Nederland. Daarom hebben we contact opgenomen met Elxis - om onze dochter de mogelijkheid te geven toegang te krijgen tot het huis."
Avonturen met Griekse bureaucratie
Een van de redenen waarom ze in contact kwamen met Elxis was hun ervaring met het doen van papierwerk in Griekenland. "Als we het werk zelf doen, kost het ons 6 weken om maar 1 document te krijgen. En dan gaan we naar het kantoor en krijgen we te horen dat we er nog 6 nodig hebben."
"Om een auto te krijgen moesten we een verblijfsvergunning overleggen. Het was niet genoeg dat we hier woonden en Europese burgers waren. We probeerden onze werkvergunningen van de Rijksuniversiteit Groningen te gebruiken, maar de vertaling werd niet geaccepteerd. Dus moesten we naar een speciaal kantoor in Athene voor een officiële vertaling," vertelt Reinder.
Toen ze de vertaling een week later ontvingen, viel het de Reinders op dat beide pagina's waren afgestempeld met slechts de helft van een stempel. Nadat ze de vertaling naar een plaatselijk kantoor hadden gebracht om te bevestigen dat er geen sprake was van een vergissing, ontdekten de Reinders dat de halve stempeltechniek bevestigde dat beide pagina's bij elkaar hoorden.
"Dit is een techniek die gebruikelijk was in de Klassieke Oudheid," zei Paulien grinnikend. Ze konden niet geloven dat zo'n archaïsche methode vandaag de dag nog steeds werd gebruikt.
Bijeenkomst met Elxis - Donatie aan dochter
De Reinders huurden Elxis in om het recht op het huis overdragen aan hun dochter.
"We ontmoetten Elxis voor het eerst op een evenement in Utrecht. Toen we met hen gingen samenwerken, waren de stappen van het proces duidelijk."
"Ze hielpen ons de aandacht te vestigen op documenten waarvan we niet wisten dat ze bestonden." Letterlijk, een van de belastingdocumenten had een achterpagina die ze niet hadden gezien, met achterstallige betalingen van de afgelopen 10 jaar.
Komisch, "het totale bedrag dat werd opgebouwd was 28 euro," zei Reinder met een glimlach.
Kostas hield ons op de hoogte in elke fase van het proces, van controles van onze belastingen tot ingenieursbezoeken aan de woning. Het proces verliep soepel." De Reinders bezoeken Griekenland jaarlijks en hoewel ze toegeven "We zijn geen Grieken", beschouwen ze het als een tweede thuis.
Om meer Elxis - Thuis in Griekenland beoordelingen te lezen, bezoek onze referenties pagina.
