Opa! Waar komt het borden breken in Griekenland vandaan? Wanneer is de traditie van het borden breken begonnen? Waar kan ik borden kapot slaan in Griekenland?
Waarom worden borden in Griekenland gebroken?
De meeste artikelen online zullen je vertellen dat het kapot slaan van borden wereldwijd bekend werd door een film uit de jaren 1960 met de titel "Never on Sunday." De geschiedenis is echter unieker en mysterieuzer dan dit simpele antwoord.
Plaatverplettering in de oudheid
De geschiedenis van het breken van borden gaat terug tot de oudheid, toen het breken van borden een hobby was voor de rijken. Tijdens feesten werden borden of glazen na een feestmaal in het vuur gegooid in plaats van te worden hergebruikt. De overvloed werd gevierd omdat de borden gemakkelijk konden worden vervangen.
Er is geen sluitend verband tussen het bordengooien vandaag de dag in Griekenland en het bordengooien in de oudheid. Dus, welk ander deel van de geschiedenis van Griekenland heeft de traditie van het bordengooien in het leven geroepen?
De Rebetika Beweging van de jaren 1920
De Rebetika-beweging in Griekenland begon in de jaren 1920 toen Griekse vluchtelingen uit Turkije vluchtten voor de catastrofes in Smyrna en Klein-Azië (het huidige Izmir en Istanboel).
Dit was een tijd van ontbering, armoede en pijn voor de nieuwkomers in Griekenland, die familieleden, huizen en bezittingen verloren. Hun enige toevlucht was muziek en dans. Het reinigde hen en bood een uitlaatklep om hun angst te uiten.
In de ondergrondse bars genaamd "tekedes", die in de jaren 1930 vooral in Piraeus te vinden waren, kwamen Griekse vluchtelingen samen met andere "manges" (jonge, deugdzame, mannelijke mannen uit die tijd), werden dronken of stoned, en ondernamen de ultieme uiting van hun verdriet, droefheid, liefde en andere intense emoties, door het dansen van de zeibekiko dans.
Rebetika en breekplaten
Tijdens de rebetika-dans is één man alleen, langzaam draaiend, dronken, een paar minuten lang het middelpunt van het universum, langzaam pratend door zijn bewegingen. Voor hem is het zijn psychologische reiniging - een therapie die hij nergens anders vond. Hem onderbreken of opstaan en zijn dans verstoren was de ultieme belediging.
Aan het einde van de dans, na deze intense uiting van emotie, is de wereld te klein. Ze is niet in staat om de danser of zijn beste vriend die toekijkt een oplossing te geven voor hun vele pijnen. Om deze spanning los te laten, werd een bord in de buurt kapot gegooid. Soms werd er met een glas, bestek, een stoel of zelfs de hele tafel gegooid.
In tegenstelling tot de huidige traditie, waar borden worden stukgeslagen om overdaad te tonen en vreugde uit te drukken, gebruikten de "manges" van de rebetika-beweging het kapot slaan van borden als een uiting van emotie. Het was niet uit overdaad of om te "pronken". Het was een noodzaak.
Borden gooien in de jaren 1960
In de jaren 1960, na een kaskrakerfilm genaamd "Never on Sunday", werd bordengooien erg populair in Griekenland. In een van de hoofdscènes heeft een hoofdpersoon een geweldige tijd terwijl glazen en borden op de vloer kapot slaan terwijl ze dansen.
Nadat deze film uitkwam, werden er elke maand tot 100.000 platen kapotgeslagen in Griekenland. Er werden meer dan 50 werkplaatsen gestart die meer dan 1000 mensen in dienst hadden om aan de feestbehoeften in Griekenland te voldoen. Deze bedrijven gebruikten eerst echte platen, maar gingen uiteindelijk over op gipsen kopieën om de kosten en verwondingen te beperken.
Borden gooien op Griekse bruiloften
Op bruiloften betekende de traditie van het borden stukslaan een nieuw begin, waarbij het koppel van hun oude leven overstapte naar een nieuw leven samen. De borden stonden voor het "weggooien" van het oude leven. Het borden stukslaan gaat meestal gepaard met dansen en volksmuziek, waarbij af en toe "Opa" wordt geroepen - wat ruwweg vertaald kan worden als "whoops" of "kijk uit!".
Borden gooien Verboden
In 1969 verbood de militaire dictatuur (die Griekenland van 1967 tot 1973 controleerde) het stukslaan van borden in nachtclubs. Rondvliegende scherven van borden verwondden soms mensen, dus werd het verboden in tavernes.
Borden gooien in Griekenland vandaag
Nu worden er op de meeste Griekse bruiloften geen borden meer gebroken, maar af en toe worden er op bepaalde bruiloften gipsen borden gekocht en gebroken door de families van het pasgetrouwde stel. Een andere plek waar je borden kapot ziet slaan is buiten restaurants. Moderne Griekse restaurants die zich richten op toeristen in plaatsen zoals Mykonos of Santorini kunnen proberen reizigers naar hun restaurant te lokken door een bord op de stoep kapot te slaan. .
Het is nog steeds illegaal om borden te breken in nachtclubs in Griekenland. In sommige taverna's met livemuziek kun je betalen om bakjes bloemen te kopen die klanten naar de artiesten gooien. Een aangewezen serveerder komt meestal langs om deze optie aan klanten aan te bieden. Hoewel ze minder duur zijn dan het breken van echte borden, kunnen deze bakjes bloemen ook snel duur worden.
De Griekse levenswijze
Borden kapot slaan staat voor "kefi" - het algemene idee van plezier maken en genieten van het leven. Dit deel van de Griekse cultuur, zelfs zonder borden kapot te slaan, zal altijd deel uitmaken van het Griekse leven en gaat meestal gepaard met gematigd drinken en dansen. We raden aan Griekenland te bezoeken om de levendige Griekse levensstijl met eigen ogen te zien.
Hieronder zie je een foto van Athina en Vincent, een Nederlands stel dat nu in Karpathos, Griekenland woont. Ze kochten een huis in Karpathos, trouwden op het eiland en verhuisden permanent. Hoewel Athina en Vincent geen borden braken op hun bruiloft, vierden ze het met de "kefi" die zo kenmerkend is voor de Griekse manier van leven. Je kunt meer lezen over hun bruiloft in Karpathos op hun website, De Karpathos-gids.
Andere landen die platen breken
Het breken van borden is niet uniek voor de Griekse cultuur. Op een traditionele Joodse bruiloft wordt bijvoorbeeld een wijnglas gebroken om de verwoesting van de Joodse tempels te herdenken. In China kunnen glazen worden gebroken op bruiloften om geluk en een langdurig huwelijk voor het koppel te symboliseren.
